83 lata temu, 17 września 1939 r., na zmagającą się z niemieckim agresorem Polskę, zza wschodniej granicy uderzyła  Armia Czerwona. Dla setek tysięcy polskich obywateli data 17 września zapoczątkowała lata cierpień, prześladowań, deportacji na „nieludzką ziemię”, gehenny łagrów i zsyłek. Dla upamiętnienia wszystkich, którzy w wyniku tej agresji zostali zesłani w głąb Związku Sowieckiego, dzień 17 września obchodzimy  jako Światowy Dzień Sybiraka.

Wkroczenie wojsk sowieckich do Polski nastąpiło na mocy tajnego protokołu do paktu Ribbentrop – Mołotow z 23 sierpnia 1939 r., który zakładał podział terytorium Polski między III Rzeszę i ZSRS.   Mimo przewagi militarnej wrogów, dezorientacji i zmęczenia wojną prowadzoną na dwa fronty, Wojsko Polskie i Korpus Ochrony Pogranicza stawiły opór drugiemu najeźdźcy. W naszej historii na trwałe zapisała się bohaterska obrona Grodna i Wilna, bitwy pod Wytycznem, Szackiem, Milanowem. Koniec wojny obronnej 1939 roku dla  mieszkańców polskich Kresów oznaczał trudny czas sowieckiej okupacji. Celem Stalina było zniszczenie wszystkiego co polskie, a głównym narzędziem w tej walce, obok terroru i wszechobecnej propagandy stały się deportacje.  W latach 1940 – 1941 Sowieci przymusowo wywieźli na wschód ponad 320 tys. polskich obywateli. Wiele osób zmarło w wielotygodniowych transportach, a ci którzy przeżyli kierowani byli do wycieńczającej pracy przy wyrębie tajgi i w kopalniach. W ekstremalnych warunkach pogodowych, z powodu głodu, chorób i pracy ponad siły ginęli  w sowieckich łagrach na „nieludzkiej ziemi”. Osobną, straszliwą kartą stalinowskich prześladowań wymierzonych w Polaków była zbrodnia katyńska. W powojennej Polsce temat „Golgoty Wschodu” w  oficjalnej narracji starano się pomijać milczeniem. Dopiero po przełomie z 1989 roku  ofiarom sowieckiego terroru przywrócono pamięć i godność.

W Światowy Dzień Sybiraka oddajemy hołd Polakom, którzy zginęli w odległych zakątkach Związku Sowieckiego, ale również tym, którym udało się powrócić do Ojczyzny, tym, którzy osiedlili się w różnych częściach świata oraz tym, którzy pozostali w miejscu swego zesłania, gdzie kultywowali polskość. Wyrażamy szacunek i wdzięczność obrońcom Ojczyzny, polskim jeńcom, którzy w lesie pod Katyniem, w Twerze, Charkowie, Bykowni i Kuropatach za swoją wierność zapłacili najwyższą cenę.